Μια συνέντευξη γεμάτη διλήμματα στην Τάνια Νεοκλέους για το περιοδικό Down Town Cyprus

Ραδιόφωνο ή τηλεόραση;

Το ραδιόφωνο είναι η μεγάλη, εφ όρου ζωής αγάπη. Η τηλεόραση είναι ο (πολύ) φρέσκος έρωτας. 

Ενημέρωση ή ψυχαγωγία;

Βλέπω την ενημέρωση ως μια συνεχή επιτάχυνση που ανεβάζει την αδρεναλίνη και εξιτάρει. Η ψυχαγωγία είναι το σπίτι που έχω δίπλα στην θάλασσα για να ηρεμώ και να βάζω τα πράγματα σε μια τάξη, να άγεται η ψυχή και να συγκεντρώνεται το πνεύμα. 

Δημοσιογραφία ή ποίηση;

Δημοσιογράφος για τους ποιητές, ποιητής για τους δημοσιογράφους. Νιώθω ότι ανήκω και στα δύο, αλλά δεν μου ανήκει κανένα. 

Διάβασμα ή γράψιμο;

Αν θες να γράψεις κάτι που να εκφράζει τουλάχιστον τον εαυτό σου, χωρίς να υποπίπτει σε παγίδες ελαφρότητας και ευκολίες, πρέπει να διαβάσεις πολύ, να ζήσεις πολύ αλλά κυρίως να παρατηρήσεις πολύ. Πρέπει να έχεις την ικανότητα να φιλτράρεις τον κόσμο και να κρατάς τα αποστάγματα. 

Ερώτηση ή απάντηση; Ποιο είναι πιο δύσκολο;

Ξεκάθαρα πιο δύσκολο πράγμα είναι η απάντηση. Όμως γεννήθηκα για να ρωτώ. 

Facebook ή Instagram;

Ζω άνετα και χωρίς αυτά. 

Θα προτιμούσες να ήσουν follower κάποιου ή influencer για κάποιον;

Αιωνίως ακόλουθος κάθε γοητευτικής ιστορίας κι ας είναι παραμύθι. 

Story ή post;

Post, γιατί μένει στο ψηφιακό μας ημερολόγιο για πάντα. Stories βάζω μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις και συνήθως για θέματα που αφορούν την δουλειά και τα βιβλία μου. 

Θα αντάλλαζες 10 χρόνια ζωής με παγκόσμια φήμη και αναγνωρισιμότητα;

Ούτε να το σκέφτεστε. Αλλά αντί να προστεθούν στο τέλος της ζωής, γίνεται να επαναλάβω δυο φορές την δεκαετία 30-40; Πού υπογράφω;

Κυπριακή τηλεόραση ή Netflix; Τι παρακολουθείς περισσότερο;

Καθ’ όλη τη διάρκεια της ενήλικης ζωής μου και μέχρι πριν ένα μήνα δεν είχα καν τηλεόραση. Έκανα εγγραφή στο Netflix εν μέσω πανδημίας για να βλέπω συγκεκριμένα πράγματα, μεταξύ αυτών ντοκιμαντέρ και South Park. Προτιμώ το διάβασμα και τις μπίρες μετά συζητήσεως παρέα με φίλους. 

Λευκωσία ή Σαλαμίνα;

Με αγάπη για την Σαλαμίνα και με την φόρα της περιπλάνησής μου σε διάφορα μέρη, πήρα την συνειδητή απόφαση να εγκατασταθώ στην Λευκωσία. Δεν το μετάνιωσα ούτε μια στιγμή. 

Αυλή ή ταράτσα;

Αυλή στην Λευκωσία, ταράτσα στην Αθήνα, θάλασσα στην Σαλαμίνα. 

Βουνό ή θάλασσα;

Θάλασσα. Χωρίς δεύτερη σκέψη. 

Αυτοκίνητο ή ποδήλατο;

Αυτοκίνητο, με προσοχή στους ποδηλάτες όταν πλησιάζουν. 

Διαστημόπλοιο ή υποβρύχιο;

Υποβρύχιο, αλλά με φινιστρίνια. Δεν φαντάζεστε επιφυλάσσει ο βυθός για την ανθρώπινη ψυχή.

T-shirt ή πουκάμισο;

Λευκό λινό πουκάμισο. 

Ούζο ή τσίπουρο;

Ούζο στο τραπέζι με τα θαλασσινά, τσίπουρο στα καφενεία με μεζέ και φίλους (και τον Σωκράτη Μάλαμα στα ηχεία).

Playstation 4 ή X-box one;

Τέτοιου είδους δραστηριότητες δεν με αφορούσαν ούτε όταν ήμουν παιδί.

Τρύπες ή Διάφανα Κρίνα;

“Δε θα συγκρίνω φως με το σκοτάδι
ούτε λευκό αμνό με λύκο μαύρο.
Δε θα με θρέψει άλλο μάνας χάδι
ας κλείσει της ψυχής μου το πηγάδι”

Θάρρος ή αλήθεια;

Μόνο οι θαρραλέοι μπορούν να πετύχουν όσα απαιτεί η αλήθεια. Εξάλλου, “η σημαία για την οποίαν έδωκα όρκο να υπηρετήσω είναι η αλήθεια. Θ’ αγωνίζομαι για το φως και την αλήθεια”. Προς τα εκεί κοιτάζω. 

Κεραυνοβόλος έρωτας ή μακροχρόνια σχέση;

Είναι και τα δύο απολύτως απαραίτητα για μια ζωή που άξιζε το πέρασμά της από τον σκληρό ετούτο κόσμο. Όσοι βάζουν μόνοι τους το πιστόλι στον κρόταφο για να απορρίψουν το ένα από τα δύο, το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να τραβήξουν την σκανδάλη. 

Μεσημέρι και κάτι ή κάτι απογεύματα με καφέ και τσιγάρο;

Νυχτερινό κολύμπι υπό το σεληνόφως έχοντας κατά νου πως “άνθρωπος ωσεί χόρτος υπό το σεληνόφως”.

Θα προτιμούσες να χάσεις για πάντα όλες σου τις μνήμες ή να μην δημιουργήσεις ποτέ καινούριες;

Τίποτα δεν μπορείς να δημιουργήσεις αν δεν έχεις ένα παρελθόν το οποίο να σέβεσαι καθώς σε διαμορφώνει. Διψάω για καινούργια πράγματα και φρέσκες ιστορίες, αλλά μην με βάζετε στην διαδικασία να απαρνηθώ όσα συνέβησαν. 

Αν είχες μια χρονομηχανή θα ταξίδευες στο παρελθόν ή στο μέλλον; Γιατί;

Αν ξέραμε το μέλλον, κανένας λόγος δεν θα υπήρχε για να ζούμε αγωνιζόμενοι και με αξιοπρέπεια, προσπαθώντας κάτι καλύτερο. Απλώς θα επιβιώναμε βουτηγμένοι στα χάπια, περιμένοντας το σινεμά της ζωής να παίξει την ταινία κι έχοντας πάντα το νου μας στο συνεχώς ρολόι. Ασφαλώς και θα επέστρεφα για μερικές ματιές στο παρελθόν. Κυρίως για να ξαναδώ κατάματα τα λάθη μου.

*Πρώτη δημοσίευση περιοδικό Down Town Cyprus,
τεύχος #719, 18 Οκτωβρίου 2020