Όσοι είναι σίγουροι για θαύματα, έχοντας ήδη αρχίσει να πίνουν νερό στο όνομα της νέας κυβέρνησης, προτείνω να αφήσουν το μεγάλο καλάθι στην άκρη και να πιάσουν το μικρό. Γενικώς παιδιά, μην βάζετε το χέρι στη φωτιά για κανένα. 

Τα στοιχήματα και οι προσδοκίες που έχουν διαμορφωθεί είναι τόσα πολλά που ένα στραβοπάτημα μπορεί να αποβεί μοιραίο στο θέμα της συσπείρωσης της κοινωνίας και να γυρίσει μπούμερανγκ στην κυβέρνηση. Continue reading “ΛΙΓΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΧΑΛΑΡΩΣΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ Eurogroup” →

Το καλοκαίρι του 2006 με βρήκε ως ασκούμενο φοιτητή σε κατάστημα μιας τράπεζας που δεν φημιζόταν ούτε για τις καλές της υπηρεσίες, ούτε για την εξυπηρέτηση, ούτε για τους όρους υπό τους οποίους δάνειζε στους πελάτες της. Παρόλα αυτά η πελατεία αυξανόταν συνεχώς. Ήταν η εποχή που υποτίθεται ότι όλα στη χώρα δούλευαν ρολόι, η ρευστότητα του χρήματος βρισκόταν σε οργασμό, οι τράπεζες άνοιγαν τη δραστηριότητά τους και ο κόσμος ένιωθε ότι μπορούσε να έχει πρόσβαση στο χρήμα ανά πάσα ώρα και στιγμή. Ήταν η εποχή που έπαιρνες δάνειο για να πας διακοπές με την οικογένειά σου στη Ρώμη, εμφανιζόμενος με μια ταυτότητα κι ένα εκκαθαριστικό, ενώ σε περίπτωση που ήσουν υπερχρεωμένος και τα κεντρικά δεν σου ενέκριναν το αίτημα, υπήρχε η δυνατότητα το δάνειό σου να εγκριθεί με μια εντολή του διευθυντή του καταστήματος. Τόσο απλά. Continue reading “ΟΛΑ ΣΕ ΕΝΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΜΕΝΑ” →