Στην ποιητική σύνθεση Σκιά Γυναίκα ο Χρήστος Α. Μιχαήλ σκια-γραφεί τη γυναικεία υπόσταση της Ελλάδας και την σχεδόν ερωτική μας σχέση με αυτήν. Κινείται σε πολλά ιστορικά επίπεδα και πειραματίζεται έντονα σε επίπεδο σκέψης και γλώσσας.

Επιτυχώς συσχετίζει την Ελλάδα με γυναίκα δίνοντάς της ομιλούντες στον αναγνώστη χαρακτηρισμούς: «μια θεατρίνα που ξεχνά τον προβολέα/ κι όλο πεθαίνει σφίγγοντας τα μάτια ηρωικά». Η Ελλάδα ως γυναίκα στερεοτυπικά απατά ξενιτευόμενη:«Όρκος βαρύς και γνώριμος/ μιας άλλης ξενιτιάς αιώνιο βέλος.» Αυτό, όμως, που εφαρμόζεται ιδιαίτερα εύστοχα είναι η πάγια παρομοίωσή της με ακυβέρνητο πλοίο. Continue reading “Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΘΕΟΦΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΣΚΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ” →