Οι προσπάθειες, οι επιλογές, το αίσθημα του καθήκοντος και οι αποφάσεις μιας γυναίκας που κάνει το παν για να προστατεύσει την προσωπική της ζωή. “Δεν με πειράζει να τσαλακώνω την εικόνα μου, αλλά δεν συνηθίζω να μοιράζομαι τα προσωπικά μου θέματα”, είπε. Πιστεύει ότι τα στερεότυπα που καλλιεργούνται από την παιδική ηλικία του ανθρώπου και ότι δεν αλλάζουν εύκολα. Η Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων της Κύπρου μας μιλάει για τη Ζέτα πίσω από την Αιμιλιανίδου.  Continue reading “ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟ “ΠΡΕΠΕΙ” Η ΖΕΤΑ ΑΙΜΙΛΙΑΝΙΔΟΥ” →

Μάθαμε να αγαπάμε το κράτος και να το μισούμε παράλληλα. Πώς δημιουργήθηκε μέσα μας αυτό το παράξενο σύνδρομο; Καιρό τώρα προσπαθώ κάποιες προσεγγίσεις. Οι εμπειρίες και αφηγήσεις εξάλλου περισσεύουν. Ίσως να φταίει η περίοδος της τουρκοκρατίας, όπου, ευρισκόμενοι κάτω από έναν οργανωμένο πλην καταπιεστικό κράτος, με σφιχτούς φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς μα και με πολλές ευκαιρίες φοροδιαφυγής, μάθαμε να το αντιμετωπίζουμε ως φίλο ή εχθρό ανάλογα την περίσταση. Πριν από αυτό τι συνέβαινε όμως; Μετά από αυτό γιατί δεν μπορέσαμε να απαλλαγούμε; Πότε ξεκίνησε και ως πού θα πάει αυτή η ιστορία; Continue reading “ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ;” →