Φωτογραφία: Georgia Panakia

Το παιδί κλαίει μέσα από τον τοίχο. Τι έφταιξε; Μια μάνα προσπαθεί να το συνεφέρει με φωνές, δεν ωφελεί. Ο αέρας πάλι παίζει με τα σχοινιά και τα απλωμένα ρούχα στο μπαλκόνι του διπλανού. Σφυρίζει. Εδώ δεν υπάρχει μπαλκόνι. Τα ρέστα βγαίνουν ίσα ίσα μέχρι το τέλος του μήνα και δεν είναι μόνο ο μήνας που πρέπει να βγει. Κάποτε ξημέρωνε και μύριζε γιασεμί από τον κήπο. Τώρα το διαμέρισμα αμείλικτο και ο ακάλυπτος ξερός φτιάχνουν έναν κόσμο που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν δίκαιος. Όμως δεν είναι. Το χωριό είναι μακριά (άραγε υπήρξε ποτέ χωριό;) και η μάνα μια έννοια σφιχτοδεμένη με ενοχές κι ένα παράπονο συρραμμένο στο κάτω χείλος. Continue reading “ΤΙ ΕΦΤΑΙΞΕ;” →