Άλλος εδώ
άλλος εκεί
πληκτρολογούν μηνύματα
στέλνουν φωτογραφίες
όλοι τους έχουν κάπου να μιλήσουν
μα τι να πουν δεν έχουν
άλλος εξόριστος της ζωής και της αγάπης
άλλος πρόσφυγας του ύπνου
κι άλλος μετανάστης
σε πλατείες που δεν λένε τίποτα.
Κυκλοφορώ ανάμεσά τους
κυκλοφορούνε μέσα μου
με τα σπαστά τους λόγια και τα χέρια
σε άλλες γλώσσες
ή νοήματα
γνωρίζοντας ή υποθέτοντας
ή μάλλον προσπερνώντας
πως η αλήθεια δίνει πόνο
κι ο πόνος την αλήθεια
ίδια εδώ και ίδια εκεί
μια τέτοια πρώτη μέρα.
Close Enough 