ΔΥΟ ΛΙΡΕΣ ΚΙ ΕΝΑ email ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ

26/05/201501/02/2016 Christosemail, Internet, Εκμετάλλευση, ΛονδίνοLeave a comment

Αραβικό καφέ σε μια γειτονιά του Λονδίνου, ζώνη Β’. Περισσότερο λειτουργεί ως σαντουιτσάδικο-φαγάδικο, ενώ παράλληλα προσφέρει και υπηρεσίες ίντερνετ και εκτύπωσης με τρεις ολόκληρους υπολογιστές κι ένα φωτοτυπικό-εκτυπωτή στον στόλο μηχανημάτων του. Ιδιοκτήτες ένα ζευγάρι με ένα παιδί. Μια βιτρίνα με φαγητά μαγειρεμένα από το πρωί ή από το προηγούμενο βράδυ, μέσα σε άσπρες πιατέλες, τυλιγμένα με διάφανη μεμβράνη. Φωτίζονται με λάμπες φθορίου που είναι ενσωματωμένες στη βιτρίνα. Μια μηχανή του καφέ μουγκρίζει πού και πού στάζοντας καφέδες. Οι πελάτες είναι λίγοι και σταθεροί, οι φάτσες είναι οικείες, έχουν ξανάρθει, έχουμε χαιρετηθεί με καναδυό, συνήθως μου μιλούν Αραβικά. Αν και κατάλευκος, η κοψιά μου ομολογουμένως ξεγελάει, τους πετάω και κανένα as-salamu alaykum και μπερδεύονται. Μέχρι εκεί ξέρω όμως και καναδυό βρισιές. Η βωμολοχίες ενίοτε ενώνουν τους λαούς. Continue reading “ΔΥΟ ΛΙΡΕΣ ΚΙ ΕΝΑ email ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ” →

ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ

20/05/201501/02/2016 ChristosΑθήνα, Κέντρο, Παλαιοβιβλιοπωλεία, Στέκια Αγοραίου Πολιτισμού (Τριανταφυλλίδης)Leave a comment

Πριν από λίγες ημέρες ανέβηκε το επεισόδιο της σειράς “Τα Στέκια – Ιστορίες Αγοραίου Πολιτισμού” του Νίκου Τριανταφυλλίδη για τα παλαιοβιβλιοπωλεία. Η συγκίνηση ήταν δεδομένη. Είδα κάποια από τα βιβλιοπωλεία του Κέντρου που συνήθιζα να επισκέπτομαι επί χρόνια, από φοιτητής, φορτώνοντας δεκάδες βιβλία στη δερμάτινη τσάντα ταχυδρόμου που πάντα είχα κρεμασμένη από τον ώμο, ξοδεύοντας ό,τι είχα πάνω μου εκείνη τη στιγμή και διαβάζοντάς τα εναλλάξ στο δρόμο για το σπίτι (που σύντομο δεν τον έλεγες). Δεν ξέρω πόση δύναμη χρειάζεται ένας αλκοολικός για να μην γίνει ντέφι από τη στιγμή που βρίσκεται μέσα σε μπαρ, εγώ πάντως μπορώ να διαβεβαιώσω ότι σπανίως δείχνω δύναμη αντίστασης μπροστά στον πειρασμό αγοράς μεταχειρισμένων βιβλίων• όλοι ξέρουμε ότι ο αλκοολικός δεν θα μείνει στο πρώτο ποτήρι. Δεν μου συμβαίνει το ίδιο στα κανονικά, μεγάλα βιβλιοπωλεία. Οι υψηλότερες τιμές και η ατμόσφαιρα σούπερ μάρκετ που έχουν υιοθετήσει, παίζουν το ρόλο τους. Όμως έχω καταλήξει ότι αλλού κρύβεται το μυστικό. Στη μυρωδιά. Continue reading “ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ” →

ΜΠΛΟΚ

19/05/201501/02/2016 Christosfacebook, Επιστήμη, Θρησκεία, Θεωρίες συνωμοσίας, ΣυζητήσειςLeave a comment

Με κάνει add στο facebook και αποδέχομαι την πρόσκληση. Άντρας, δικηγόρος, γύρω στα 40, φαίνεται σοβαρός. Μήνες μετά ξεκινάει επίμονες ερωτήσεις για το πού μένω, πού έχω σπουδάσει, με τι ασχολούμαι. Όλα του κάνουν εντύπωση, αλλά την εκφράζει συγκρατημένα, με τη σοβαρότητα που εκπορεύεται από το προφίλ του. Συμπεραίνω ότι δεν πρόκειται για τρολ, έχω εξασκηθεί. Μου λέει ότι ο αδερφός του διδάσκει Κοινωνικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και ότι το Εδιμβούργο είναι πιο όμορφο από το Λονδίνο. Εύγε. Δεν καταλαβαίνω Χριστό. Πού το πάει; Είσαι γκέι; τον ρωτάω ευθέως. Ενίοτε κάποιοι γκέι στο πλαίσιο του διαδικτυακού φλερτ ρίχνουν άδεια για να πιάσουν γεμάτα, κακό δεν είναι, όλοι το έχουμε κάνει στα φλερτ μας. Όχι, απαντά, έχει σημασία; Καμία σημασία δεν έχει για μένα, προς τι όμως αυτή η συνέντευξη; Continue reading “ΜΠΛΟΚ” →

Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΩΝ ΨΕΥΔΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

15/05/201501/02/2016 ChristosBlogs, free thinking island, Internet, Δημοσιογραφία, Ελλάδα, Θεωρίες συνωμοσίας, ΜΜΕ, ΤηλεόρασηLeave a comment

Τι να πιστέψει κανείς; Ανέκαθεν μας κυνηγούσε αυτή η φράση. Από την εποχή που το τυπωμένο χαρτί και το γυαλί ήταν οι μόνοι δίαυλοι προς την ενημέρωση, η μάχη ανάμεσα στο αληθές και στο ψευδές ήταν πάντα μια αμφίρροπη μάχη. Μέχρι που ήρθε το ίντερνετ κι έβαλε τα πράγματα σε μια σειρά. Στη λάθος σειρά. Continue reading “Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΩΝ ΨΕΥΔΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ” →

ΓΟΗΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

05/03/201501/02/2016 ChristosΔημοκρατία, Εκλογές, Ελλάδα, Σαλαμίνα, Τοπική ΑυτοδιοίκησηLeave a comment

Ένα από αυτά που με απασχόλησαν μετά τις δημοτικές εκλογές του 2014 και την σύντομη εμπειρία που αποκόμισα στο στίβο μιας κλειστής κοινωνίας (με ό,τι συνεπάγεται το επίθετο “κλειστός” για μια κοινωνία) είναι η απότομη αλλαγή γοήτρου σε κάποιους ανθρώπους. Άνθρωποι που έχαιραν μεγάλης εκτίμησης και ξαφνικά, μέσα από ένα λάθος, μια ατυχή δήλωση αλλά πολύ περισσότερο μέσα από την εκλογική τους ήττα, έχασαν μεγάλο μέρος του γοήτρου τους στην τοπική κοινωνία. Κοινώς, δεν τους συμπαθεί πια ο κόσμος και δεν τους στηρίζει, τουλάχιστον όχι όσο πριν. Από την άλλη μεριά, άνθρωποι οι οποίοι ουδέποτε ξεχώρισαν μέσα στο σύνολο, ουδέποτε πέτυχαν κάτι σεβαστό στη ζωή τους, άνθρωποι που δεν είχαν να επιδείξουν ούτε ζηλευτό παρελθόν ούτε -κατά τα προβλεπόμενα, ποτέ δεν ξέρεις όμως- ελπιδοφόρο μέλλον, βρέθηκαν να αναδύονται κοινωνικά ως συμπαθείς κι αναγνωρίσιμες περσόνες. Τι μεσολάβησε; Μα ασφαλώς οι εκλογές. Αυτοί οι πολίτες έχουν την τιμητική τους στο παρόν κείμενο. Continue reading “ΓΟΗΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ” →

Close Enough

γραφή, ανάγνωση και λοιπά σχετικά

Κείμενα