Ο Δήμαρχος της τελευταίας μοιρασμένης πρωτεύουσας του κόσμου μου μίλησε για τη ζωή του και όσα θέλει για την Λευκωσία. Ο Πολύκαρπος και ο Τάσσος, η αγάπη για τη θρησκεία και τον ΑΠΟΕΛ, τα μεγάλα και μικρά σχέδια και το όραμα ενός ανθρώπου, που θέλει να κάνει την πόλη του πιο φιλική. “Όποιες πράξεις καταλογίζονται στον πατέρα μου θεωρώ ότι θα πρέπει να κρίνονται με βάση την εποχή που αυτές συνέβησαν και κάτω από τις συγκεκριμένες συγκυρίες”. 

Γεννήθηκα στις 20 Φεβρουαρίου του 1968. Το πρώτο μας σπίτι ήταν στην οδό Μετοχίου. Μετά μετακομίσαμε στον Αγ. Δομέτιο κι έπειτα στη Λακατάμεια. Έζησα στη Ρουμανία σε τρεις διαφορετικές πόλεις. Κάποτε μιλούσα τα πολύ βασικά Ρουμανικά, αλλά πλέον τα έχω ξεχάσει. Μετά τη Ρουμανία έμεινα στην Αθήνα για 7 χρόνια λόγω της δουλειάς μου, πριν επιστρέψω και πάλι στη Λευκωσία.

Υπερήφανος για Πολύκαρπο και Τάσσο

Είμαι εξαιρετικά υπερήφανος που είμαι γιος του Πολύκαρπου Γιωρκάτζη και θετός γιος του Τάσσου Παπαδόπουλου. Θεωρώ ότι ο πατέρας μου ήταν ένας απλός πατριώτης, ο οποίος προσπάθησε να υπηρετήσει την πατρίδα του και να εργαστεί για την ανεξαρτησία και την απελευθέρωσή της, αλλά και για τη διασφάλιση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Όποιες πράξεις, καλές ή κακές, του καταλογίζονται, θεωρώ ότι θα πρέπει να κρίνονται με βάση την εποχή που αυτές συνέβησαν, κάτω από τις συγκεκριμένες συγκυρίες αλλά και τις επιλογές που ο καθένας αγωνιστής είχε τότε ενώπιόν του. Όσον αφορά τον Τάσσο, ένας από τους λόγους που μεγάλωσα με αρχές και αξίες, ήταν αυτός. Αξίες όπως η δικαιοσύνη, η ανεκτικότητα, η ισονομία, η ισότητα, η ίση μεταχείριση όλων, το ότι πρέπει να εργάζεσαι σκληρά και να μελετάς προκειμένου να καταφέρεις οποιαδήποτε επιτυχία, οφείλονται στην ανατροφή που έλαβα από τον Τάσσο.

Μικρός έκανα πολλές σκανταλιές, αλλά το θεωρώ υγιές. Θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο που είχα μια πολύ καλή παιδική ηλικία. Η θαλπωρή της οικογένειας, η αγάπη με την οποία μάς περιέβαλαν όλους η μητέρα μας και ο Τάσσος, ήταν το γερό θεμέλιο που μας προετοίμασε για να αντιμετωπίσουμε το μέλλον ως ενήλικες. Μας ενδυνάμωσε. Η αγάπη στο σπίτι δημιουργεί άτομα με αυτοπεποίθηση.

“Θαυμάζω τους καθημερινούς ανθρώπους”

Στη ζωή μου δεν έχω ένα και μόνο πρότυπο. Δεν υπάρχει ένα άτομο που να είναι τέλειο σε όλα. Θαυμάζω πολλούς και πολλές. Είναι πολύ δύσκολο να απαντήσει κανείς σε μια τέτοια ερώτηση με ένα όνομα. Για παράδειγμα, ως πρότυπο επιχειρηματία θα μπορούσα να πω κάποιον Κύπριο, ο οποίος αν και πρόσφυγας, κατάφερε μέσα από σκληρή δουλειά να πετύχει πολλά και ο οποίος σήμερα είναι εκατομμυριούχος. Η σκληρή εργασία απέδωσε καρπούς κι αυτό είναι που με συγκινεί πάνω του. Την ίδια ώρα όμως θαυμάζω νεαρούς με απίστευτα καινοτόμα οράματα και πείσμα να εργαστούν και να πετύχουν. Προχθές βρέθηκα σε μια εκδήλωση στη Λεβέντειο Πινακοθήκη, όπου βρίσκονταν πολλοί νεαροί επιχειρηματίες με οράματα και σχέδια που ζήλεψα. Πώς να μη θαυμάζεις γυναίκες που ζουν μόνες με τα παιδιά τους, εργάζονται, τα μεγαλώνουν, τα πηγαίνουν σχολείο και, ιδιαίτερα, μαγειρεύουν και γενικά κάνουν τα πάντα;

Το παν για τη Λευκωσία

Αυτό που θα ήθελα σήμερα είναι να πιστέψει ο κόσμος ότι δίνω το παν για τη Λευκωσία. Εργάζομαι για να προσφέρω. Όταν αναλαμβάνεις μια θέση όπως αυτή του Δημάρχου, η οποία είναι εκτελεστική, επιλέγεις να υπηρετήσεις την πόλη και τους δημότες και για το χρονικό διάστημα που είσαι εκεί πρέπει να αναλώνεις όλο σου τον εαυτό για να πετύχεις. Την ίδια ώρα πρέπει να βρεις κάποια ισορροπία με την οικογενειακή ζωή. Δυστυχώς, και με λύπη το λέω, δεν έχω καταφέρει μέχρι σήμερα να εξισορροπήσω αυτές τις δύο ζωές, την επαγγελματική και την προσωπική. Έχω υποσχεθεί στη γυναίκα μου ότι θα προσπαθήσω περισσότερο. Εξάλλου, μου το ζητούν και τα παιδιά μου, έμμεσα ή άμεσα.

Η θητεία μου λήγει τον Νοέμβριο του 2016. Πολύ πριν από εμένα είχαν ξεκινήσει οι επαφές των δύο κοινοτήτων σε σχέση με τον ενιαίο σχεδιασμό της πόλης. Αν αυτό το σχέδιο είναι εφαρμόσιμο, θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε τη λύση που θα προκύψει. Θεωρώ ότι δεν υπάρχει Λευκωσιάτης που να μην ποθεί τη λύση του Κυπριακού. Το όραμά μου για την πόλη είναι να γίνει πιο φιλική προς τους πολίτες και τους κατοίκους της και πιο ελκυστική για τους επισκέπτες.

Η πόλη εξελίσσεται

Η Πλατεία Ελευθερίας δεν είναι «γιοφύρι της Άρτας», όπως λέτε, δεν χτίστηκε για να πέσει. Έχει καθυστερήσει για συγκεκριμένους λόγους. Θεωρώ ότι χειριστήκαμε με αποτελεσματικότητα και διαφάνεια τις πραγματικότητες που βρήκαμε μπροστά μας. Μέχρι και διακοπή συμβολαίου με τον εργολάβο τολμήσαμε, η οποία έγινε κοινή συναινέσει, για να προχωρήσουμε γρηγορότερα. Ο νέος εργολάβος προχωρά με πολύ ικανοποιητικούς ρυθμούς, ενώ πριν από λίγες ημέρες ολοκληρώσαμε την σκυροδέτηση της γέφυρας της Πλατείας. Μέχρι τον Απρίλιο του επόμενου έτους θα έχει ολοκληρωθεί η γέφυρα, ενώ πιστεύω ότι μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2016 θα έχει ολοκληρωθεί και η τάφρος.

Παράλληλα ετοιμάζουμε τη «Συνοικία Δημιουργικών Επιχειρήσεων». Μια συνοικία στην οποία θα στεγαστούν startup επιχειρήσεις. Πριν από δύο χρόνια, όταν καταρτίσαμε το ολοκληρωμένο σχέδιο αναζωογόνησης της Λευκωσίας, ένα από τα έργα που είχαν προταθεί ήταν αυτό. Το έργο λοιπόν θα είναι συγχρηματοδοτούμενο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Κυπριακή Δημοκρατία. Πρόκειται για την περιοχή του παλαιού Δημαρχείου, όπου τώρα χτίζεται και το νέο Δημαρχείο. Πολύ γρήγορα, λοιπόν, θα προχωρήσουμε με τους σχεδιασμούς προκειμένου να προκηρύξουμε τους πρώτους διαγωνισμούς μέσα στο 2016.

Την ίδια ώρα όμως αιτηθήκαμε σε έναν άλλο άξονα, μαζί με το Πανεπιστήμιο Κύπρου, το University College of London και το Max Planck Institute, το ΤΕΠΑΚ αλλά και το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, μια πρόταση για δημιουργία κέντρου έρευνας (RISE), η οποία μαζί με άλλες 31 προτάσεις πέρασε στον δεύτερο γύρο ανάμεσα σε 170 πανευρωπαϊκές προτάσεις σχετικά με την έρευνα και την τεχνολογία. Έχουμε ήδη λάβει 500.000 ευρώ προκειμένου να καταρτίσουμε μια μελέτη βιωσιμότητας, ενώ στο τέλος τις διαδικασίας, οι 9 πρώτες θα λάβουν από 16 εκατομμύρια για να αναπτύξουν το κέντρο έρευνας. Στόχος μας είναι να συνδυάσουμε την υποδομή της Συνοικίας Δημιουργικών Επιχειρήσεων με το RISE. Θα προσπαθήσουμε πάρα πολύ , γιατί όταν ολοκληρωθεί θα είναι κάτι εξαιρετικά θετικό για την πόλη και τους πολίτες.

Ολοκληρωμένο αστικό περιβάλλον

Θεωρώ ότι η Λευκωσία είναι η πιο ολοκληρωμένη πόλη στην Κύπρο, ιδιαιτέρως όταν μιλάμε για την αστική Λευκωσία. Ως αστική Λευκωσία θεωρώ τους δήμους του Αγίου Δομετίου, της Έγκωμης, του Στροβόλου, της Αγλαντζιάς και τη Λευκωσία. Μιλάμε για μια εξαιρετικά ολοκληρωμένη πόλη, με αστικό κέντρο, τρία πάρα πολύ μεγάλα πάρκα πρασίνου, πέντε πανεπιστήμια, τρία ερευνητικά ινστιτούτα, την έδρα της κυβέρνησης, αμέτρητα μουσεία και πολιτιστικούς χώρους και πολλές όμορφες οικιστικές παραδοσιακές περιοχές και ιστορικούς πυρήνες. Παρέχει την καλύτερη ποιότητα αστικού περιβάλλοντος στην Κύπρο και το πιο ολοκληρωμένο αστικό περιβάλλον σε σχέση με τις άλλες πόλεις της Κύπρου και θα γίνει ακόμα πιο ολοκληρωμένο όταν έρθει εκείνη η ευλογημένη ώρα που θα απελευθερωθεί και θα ολοκληρωθεί με το κατεχόμενο μισό της.

Θρήσκος και ΑΠΟΕΛ

Είμαι θρήσκος, αλλά δεν εκκλησιάζομαι όσο θα ήθελα. Ποδοσφαιρικά, είμαι με τον ΑΠΟΕΛ. Η μεγαλύτερη γιορτή του ΑΠΟΕΛ ήταν όταν πήγαμε στη φάση των 8 του Champions League. Είχε έρθει θυμάμαι η UEFA κι έπαιρνε συνεντεύξεις από άτομα της Λευκωσίας και θεώρησαν καλό να πάρουν συνέντευξη και από τον Δήμαρχο της πόλης. Όταν με ρώτησαν τι πιστεύω ότι θα γίνει, τους είπα ότι παρά το μικρό μέγεθος της ομάδας και την τεράστια διαφορά στον προϋπολογισμό μας, όλοι οι οπαδοί ζούμε ένα όνειρο και στα όνειρα όλα είναι δυνατά και πιθανά. Σημασία έχει το ταξίδι. Επίσης, έχω μια πολύ μεγάλη συμπάθεια για τον Ολυμπιακό Λευκωσίας, ο οποίος είχε άμεση σχέση με τον πατέρα μου. Πάρα πολλοί φίλοι του πατέρα μου ανήκαν σε αυτό το σωματείο, το οποίο εκτός από τις αθλητικές του περγαμηνές υπήρξε η κύρια άμυνα της πόλης.

Αυτό που με συνοδεύει σε όλη μου τη ζωή, είναι η πίστη ότι στο τέλος της ημέρας δεν έχει σημασία η ποσότητα, αλλά η ποιότητα στη ζωή σου. Πρέπει συνεχώς να είσαι όσο πιο ενεργός γίνεται. Η ένταση είναι αυτό που μετράει περισσότερο. Πρέπει να είναι κανείς χρήσιμος, παραγωγικός κι ωφέλιμος απέναντι στις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει, στην οικογένειά του, στην κοινωνία και τον εαυτό του.

*Πρώτη δημοσίευση εφημερίδα Σημερινή.