Συναντηθήκαμε στη συνήθη γιάφκα του Θάνου Μικρούτσικου, στο στούντιο του σπιτιού του, εκεί που φαντάζομαι έχουν γραφτεί πολλά από τα έργα που έχει τραγουδήσει όλη η Ελλάδα. Οι τοίχοι έχουν μνήμες. Άλλοτε σε βοηθούν οι φωτογραφίες, άλλοτε πρέπει να μαντέψεις. Ο Μικρούτσικος όπως πάντα βασανίζει μια ξύλινη πίπα στα χέρια του, ανάβοντας και ανασαίνοντας καπνό κάθε τόσο, λες και βρίσκεται σε συνεχή εγρήγορση. Ο Οδυσσέας πιο μαζεμένος, ο γνωστός Οδυσσέας, έχει εγκαταλείψει τα άφιλτρα καρέλια και στρίβει τα τσιγάρα του με τον μηχανισμό. Κάθισα απέναντί τους και πάτησα το record, ξεφυσώντας ασυνείδητα μια ευχή: ανοίγω και ο Θεός βοηθός. Γελάσαμε, αλλά ήξερα από το παρελθόν ότι μια τέτοια συζήτηση δεν μπορεί να μείνει στα τραγούδια. Συνειδητά ξεφύγαμε λίγο παραπάνω όπως και να’ χει.

Continue reading “ΕΝΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΗ “ΓΙΑΦΚΑ” ΤΟΥ ΘΑΝΟΥ ΜΙΚΡΟΥΤΣΙΚΟΥ” →