Διαβάζοντας το βιογραφικό σου παρατηρώ πως δεν είναι η πρώτη φορά που γράφεις και τελικά εκδίδεις ένα βιβλίο. Πότε περνά σαν σκέψη αρχικά η πραγμάτωση του εγχειρήματος και πώς γίνεται πραγματικότητα η περιπέτεια της γραφής;

Μετά την “Καχυποψία ενός άλλοθι” (Τετράγωνο 2010) και ένα διήγημα που περιλήφθηκε στη συλλογική έκδοση “Αμ’ έπος ανέργων” (Vakxikon 2013) αυτή είναι η τρίτη φορά που εκδίδεται κάτι δικό μου με τη μορφή βιβλίου. Κάθε μία από τις παραπάνω περιπτώσεις ήταν μάλλον ξεχωριστή. Η “Καχυποψία ενός άλλοθι” ήταν μια συλλογή ποιημάτων τα οποία γράφτηκαν από το 2003 μέχρι το 2010, το διήγημα ήταν παραγγελία και η “Σκιά γυναίκα” ένας μικρός γολγοθάς που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2007 και ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2011. Δεν υπάρχει συνταγή για το πώς γράφεται κάτι, τουλάχιστον εγώ δεν χρησιμοποιώ κάποια. Η “Σκιά γυναίκα” είναι ουσιαστικά ένα ποίημα από την αρχή μέχρι το τέλος, αρχιτεκτονικά δομημένο σε 25 πράξεις και ξεκίνησε από μια εμμονή και 2 ποιήματα σε ελεύθερο μέτρο και διαμορφώθηκε στην πορεία. Πάντως από τα 2-3 πρώτα ποιήματα κατέληξα μέσα μου στη μορφή που ήθελα να έχει στο κλείσιμό του το βιβλίο και αυτή είναι που έχει σήμερα. Continue reading “ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ “Η ΑΞΙΑ” ΓΙΑ ΤΗ ΣΚΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ (+uncut)” →